Όπως έχουμε γράψει προ μηνών, στα «Ζεστά Νερά» Σιντικής (περιοχή Σιδηροκάστρου), κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής εκδρομής, ο καθηγητής φυσικός Ελευθέριος Ελευθεριάδης, ανακάλυψε με τους μαθητές του ένα θαυμάσιο σπήλαιο.
Ήταν μία εκδρομή, στα πλαίσια του μαθήματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με θέμα “Γνωρίζω τον τόπο μου και προτείνω” Έτσι συνάντησαν τον καταρράκτη στην είσοδο του σπηλαίου, το εσωτερικό του οποίου διασχίζει ένας μικρός ποταμός. Το συμπέρασμα που προέκυψε είναι ότι το σπήλαιο κατατάσσεται στην κατηγορία των πρωτογενών σπηλαίων, με μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον και με πλούσιο σταλακτικό διάκοσμο
Ρωτήσαμε τον κ. Ελευθεριάδη εάν έχει τίποτε άλλο να μας γνωρίσει σχετικά με σπήλαια της περιοχής Σιδηροκάστρου και μας απάντησε: «Υπάρχουν μεγαλύτερες και εντυπωσιακότερες ομορφιές που παραμένουν κρυφές. Αυτές δεν ανακαλύπτονται με έναν περίπατο. Προτείνω να εξερευνήσουν επιστήμονες – γεωλόγοι την περιοχή από το Μαύρο Βράχο έως το Δόντι Πολυβρύσου (Τσατάλ-Γαέ). Δύο ή τρεις γεωτρήσεις εάν γίνουν σε σημεία που θα τους υποδείξω, πιστεύω ότι θα αποκαλύψουν ένα φανταστικό σπήλαιο ανεκτίμητης αξίας. Είμαι ο πρώτος που μιλάω για την αξία αυτής της περιοχής, με μεγάλη αισιοδοξία. Στο μέρος αυτό πρέπει να ανταμώνουν οι μύθοι όλων των σπηλαίων Για χρόνια εργάζονται νεράιδες και σειρήνες. Οι πρώτες έχουν την ευθύνη της διακόσμησης, ενώ οι δεύτερες τραγουδώντας ασταμάτητα μαγεύουν τις νεράιδες οι οποίες τα φτιάχνουν ολοένα και πιο όμορφα.
Αυτό το μαγευτικό τραγούδι το ακούμε και εμείς σήμερα. Ανταμώνει με τη βοή του νερού που διασχίζει τις όμορφες υπόγειες στοές.
Αυτό το νερό το βλέπουμε και το ακούμε καθώς βγαίνει από τη βάση του Μαύρου Βράχου, όπου άλλοτε υπήρχαν και αλευρόμυλοι. Τώρα η μεγαλύτερη προσφορά του θα ήταν να αποκαλύψει το σπήλαιο»
Από την εφημερίδα «Η ΠΡΟΟΔΟΣ»
6 Ιανουαρίου 2002