Ο Μαύρος Βράχος ο γίγαντας αρχαίος θεός αποφάσισε να αποκαλύψει όλα τα μυστικά του. Μετά τα αγάλματα των χθόνιων θεών (Απόλλων, Πάνας, Αρτεμις κ.λ.π.), ήρθε τώρα και η σειρά της αποκάλυψης ενός μεγάλου σπηλαίου που έκρυβε στα σπλάχνα του.
Οι γεωφυσικές διασκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2005 από το Ι.Γ.Μ.Ε. Θεσσαλονίκης στον Μαύρο Βράχο απέδωσαν καρπούς. Εντόπισαν την ύπαρξη δύο σπηλαίων, το ένα με στόμιο πιθανόν στο χώρο του Ιερού του Απόλλωνα και Πάνα, ενώ το άλλο στο δάπεδο του ανενεργού λατομείου, λίγο ψιλότερα του προηγούμενου χώρου.
Στο Σύλλογό μας «Φίλοι Σπηλαιολογίας & Περιβάλλοντος Σιντικής ο Μαύρος Βράχος» κοινοποιήθηκε το υπ αρίθ 5119 / 1-12-2009 έγγραφο της ΚΉ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Χρόνων Σερρών, η οποία συμπληρώνει στις απόψεις της προς τον Υπουργό Πολιτισμού και τα εξής: «…Η εφορεία μας επιδιώκει τη συνέχιση της ανασκαφικής έρευνας στην περιοχή του ιερού, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν κινείται προς την κατεύθυνση της μάταιης αναζήτησης σπηλαίου, κάτι που ως μοναδικό αποτέλεσμα θα είχε την αλλοίωση τόσο του φυσικού τοπίου, το οποίο υπαγόρευσε τη θέση και τη μορφή του αρχαίου ιερού, όσο και της πραγματικής μορφής του ίδιου του μνημείου.»
Το έγγραφο αυτό μας ανάγκασε να αλλάξουμε πλεύση στην πορεία μας προς την έρευνα.
Ήδη μας ήταν αρκετή η απογοήτευση τεσσάρων χρόνων, από το 2006 που σταμάτησαν οι αρχαιολογικές ανασκαφές έως σήμερα. Δεν μπορούσαμε άλλο να περιμένουμε την τιμωρία μας και σαν άλλος Προμηθέας καρφωμένοι στο Μαύρο Βράχο και στρέψαμε το ενδιαφέρον μας στο δεύτερο αποτέλεσμα της γεωφυσικής διασκόπησης. Σε χρόνο δύο ωρών περίπου ερευνώντας με το μηχάνημα του Δήμου το βραχώδες δάπεδο, κάποια στιγμή σκάλωσε σε χαλίκια και άρχισε να βγάζει μεγάλες ποσότητες. Σε λίγη ώρα άρχισε να εμφανίζεται το στόμιο του σπηλαίου στέλνοντας ζεστούς ατμούς στο κρύο πρόσωπό μας. Προσωπικά ζούσα ανεπανάληπτες συγκινητικές στιγμές με ασυγκράτητα δάκρυα στα μάτια μου που κοίταζαν το στόμιο. Σαν άλλος Αρχιμήδης ήθελα να φωνάξω δυνατά το: «Εύρηκα Εύρηκα» Ήθελα εκείνη τη στιγμή ή φωνή μου αυτή να ακουσθεί στα πέρατα της οικουμένης αρχίζοντας από το Σιδηρόκαστρο, τις Σέρρες το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά προσωρινά συγκρατήθηκα. Μ άκουσε όμως μόνο ο Μαύρος Βράχος. Προσωρινά ήμουν συγκρατημένος, κυριευμένος και από φόβο μήπως συναντήσω απρόβλεπτο εμπόδιο. Σκεφτόμουν ακόμη και τις μεγάλες ποσότητες χαλικιών πολλών τόνων που έπρεπε να αφαιρεθούν από το σπήλαιο. Ο καλός όμως Θεός έφερε κοντά μας τους πρώτους τολμηρούς ανθρώπους που είχαμε ανάγκη για το μεγάλο επιχείρημα. Ήταν ο Σάββας Ιωαννίδης που ανέλαβε καθήκοντα τεχνικού συμβούλου με μεγάλο ενδιαφέρον να κατασκευαστούν εγκαταστάσεις και να τοποθετηθούν στο εσωτερικό του σπηλαίου. Ακολούθησε ο Παντελής Καρακελίδης που του εμπιστευτήκαμε τις εργασίες στα ποιο δυσπρόσιτα σημεία του σπηλαίου. Αυτούς τους δύο και τον κ. Παπαδόπουλο Γεώργιο για την όλη οικονομική στήριξη που προσέφερε στο έργο μας, ευχαριστούμε ιδιαίτερα. Ο Σύλλογος είναι υποχρεωμένος να ευχαριστήσει και όλους όσους ενεπλάκησαν στο μεγάλο επιχείρημα που είχαμε για να μπορέσουμε να απομακρύνουμε πάνω από 100 τόνους χαλίκι από το σπήλαιο. Είναι η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Σιδηροκάστρου με επικεφαλή τον κ. Σοφιάδη Τάκη και γενικά όλο το Δημοτικού Συμβουλίου για τη συμπαράστασή του. Ευχαριστούμε τα μέλη του Συλλόγου μας Λαζαρίδη Γιώργο (Γεώλόγο επιστημονικό συνεργάτη μας) Αρκουδογιάννη Γιώργο, Λαζαρίδη Κων/νο, Λαζαρίδη Πόλη, Καραμάνη Αντώνη για την τεχνική υποστήριξη και εργασία που προσέφεραν. Ακόμη τα άτομα που εργάστηκαν στους εσωτερικούς χώρους σε δύσκολες συνθήκες τον Ιωαννίδη Τάσο, Καραγκεζίδη Μίκη, Σαχπατζίδη Φώτη.
Έχοντας όλους αυτούς τους συνεργάτες το πρώτο εξάμηνο του 2010 κατορθώσαμε να απομακρύνουμε τα χαλίκια των εκατό τόνων από το σπήλαιο.
Τώρα χωρίς άλλη εργασία απομάκρυνσης λατομικού υλικού, χαρούμενοι ακολουθήσαμε την ευχάριστη διαδρομή του σπηλαίου με τα ίδια συναισθήματα των αστροναυτών που είχαν όταν πρώτη φορά βάδισαν στο Φεγγάρι. Το σχοινί όμως που κρατούσαμε των 100 μ. κάποια στιγμή δεν έφτασε. Τα καταφέραμε όμως και χωρίς ασφάλεια με λίγα βήματα ακόμη που χρειάστηκαν να φτάσουμε στο τέρμα της διαδρομής που ήταν μια λίμνη.
Ελευθέριος Ελευθεριάδης