Αυτό ήταν το θέμα της παρουσίασης του Συλλόγου Σπηλαιολογίας Σιντικής «ο Μαύρος Βράχος» στο 14ο Πανελλήνιο σπηλαιολογικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε από τις 31-8-2011 έως 4-9-2011 στο πανέμορφο παραλιακό χωριό Καλύβες της Κρήτης, που απέχει 17 χιλιόμετρα από τα Χανιά.
Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στο Σύλλογό μας να παρουσιάσει ένα σπάνιο υπογενές σπήλαιο Πανελλήνια ίσως και Παγκόσμια, που ανακαλύφθηκε στο δάπεδο του Λατομείου του Μαύρου Βράχου. Στον εντοπισμό του συνέβαλαν τα αποτελέσματα των γεωφυσικών διασκοπήσεων που πραγματοποιήθηκαν από το Ι.Γ.Μ.Ε Θεσσαλονίκης.
Αυτής της κατηγορίας τα σπήλαια δημιουργήθηκαν από ανοδική πορεία νερού που προχωρούσε από κάτω προς τα επάνω. Εμφανίζουν ιδιαίτερο σταλακτιτικό διάκοσμο (κοραλλιογενείς σχηματισμούς, σιδηροξείδια κ.λ.π.) και έχουν επιστημονική αξία. Η πολιτεία υποχρεούται τώρα να το προστατέψει από βροχές, φως και νυχτερίδες που άρχισαν να το κατοικούν. Σύντομα πρέπει ο Δήμος να σκεπάσει το στόμιο του σπηλαίου με μεταλλικό στέγαστρο, που στοιχίζει φθηνότερα.
Χρειάστηκε η ομάδα της έρευνάς μας 100 μ. σχοινί για να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής του, αφού προηγουμένως απομάκρυνε 100 τόνους περίπου χαλίκι. Σ’ αυτό το τέρμα αντικρίσαμε το σπήλαιο να συνεχίζει την κατακόρυφη διαδρομή του σε υπόγεια λίμνη νερού. Η συγκίνησή μας κάποια στιγμή ήταν μεγάλη όταν καθίσαμε γύρω από αυτήν, ήπιαμε από το νερό της και πλέναμε το καταϊδρωμένο μας πρόσωπο.
Στο Συνέδριο παρουσιάσαμε ενδεικτικά τους μηχανισμούς που κατασκευάσαμε για να μπορέσουμε να καθαρίσουμε το σπήλαιο και τον πλούσιο και σπάνιο σταλακτιτικό διάκοσμο των τοιχωμάτων του.
Στη συνέχεια παρουσιάσαμε τη σπηλαιοκατάδυση του Αργύρη Αργυριάδη, μέλους του Συλλόγου ΣΕΛΑΣ που διοργάνωσε την αποστολή.
Το σφήνωμα όμως του Αργυριάδη μέσα στις ρωγμές των βράχων που κυκλοφορούσε το νερό της λίμνης μετά από δέκα μέτρα διαδρομής του, μας απογοήτευσε. Δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε δυστυχώς την έρευνα, για να εντοπίσουμε την προέλευση του νερού που πιστεύουμε ακράδαντα ότι κατεβαίνει από υπόγειο ποτάμι που ακολουθεί ένα μεγάλο σπήλαιο που αναζητούμε περισσότερο από δέκα χρόνια, που ήταν και είναι ο αρχικός μας στόχος.
Στο Συνέδριο αυτό ο σπηλαιολογικός κόσμος της Ελλάδας γνώρισε την προσπάθεια, την αγωνία και τη συγκίνησή μας για τον άθλο αυτό που καταφέραμε να ολοκληρώσουμε.
Όταν ο σπηλαιοκαταδύτης Αργύρης Αργυριάδης βουτούσε μέσα στο νερό και χάθηκε από κοντά μας ενώ περιστοιχίζαμε τη λίμνη, ήμασταν βουβοί από την αγωνία. Απόλυτη ησυχία επικρατούσε για αρκετή ώρα, που την διέκοψε κάποια φωνή. Ήταν του Σάββα Ιωαννίδη που έλεγε: « Όσο αργεί να εμφανιστεί είναι καλύτερα». Μόλις όμως ακούσομε αυτά το λόγια, φάνηκε το κεφάλι του Αργύρη Αργυριάδη να βγαίνει από το νερό και τον ακούσαμε να λέει:
«Σφήνωσαν οι ώμοι μου σε στενώματα των βράχων που συνάντησα, ενώ το νερό κινείται μέσα σ’ αυτά». Ήταν τα λόγια που διέκοψαν την εξάμηνη αγωνιώδη προσπάθεια μας. Διατηρούμε όμως την πίστη και την ελπίδα ότι θα φτάσουμε στο υπόγειο ποτάμι που θα μας γνωρίσει το μεγάλο σπήλαιο και θα πραγματοποιηθεί το πολυετές όραμά μας. Η κατάδυση του σπηλαιοδύτη Αργύρη Αργυριάδη στα νερά της λίμνης, και στα δέκα μέτρα της διαδρομής του, σφηνώνει στις ρωγμές βράχων.
Το επόμενο βήμα μας είναι να βρούμε το υπόγειο ποτάμι που τροφοδοτεί με νερό αυτήν τη λίμνη, που είναι και ο διακαής μας πόθος.
Ελευθεριάδης Ελευθέριος